Δοκίμια ἐκ. Κριτικά Φύλλα 1976 Στό βιβλίο ὑπάρχουν τά δοκίμια: Ἰώβ καί Σίσυφος, ὁ χρόνος τῆς ἐπανάστασης Ἰβάν Καραμαζώφ καί Ἰωσήφ Κ. Οἱ ἄνθρωποι μέ τήν προϋπαρξιακή ἐνοχή Ἡ ψυχολογική σκέψη τοῦ Ὀρντίνωφ.
Ἀποσπασματική σχέση (μυθιστόρημα) Ἰωλκός 1974, Ἑγνατία 1979, Ἑστία 1983 Τό βιβλίο αὐτό εἶναι ἡ ἔρευνα μιᾶς σχέσης. Ἡ ἀφηγήτρια, πίσω ἀπό τά φαινομενικά ἀποκομμένα γεγονότα μιᾶς σχέσης της μέ μιά ἄλλη κοπέλα, προσπαθεῖ ν’ἀνακαλύψει τό βαθύτερο γεγονός πού τήν ἐδημιούργησε. Μᾶς ἀφήνει τήν ἐντύπωση κάποιου πού ταυτόχρονα σἀν μελετητής καί σάν δημιουργός προσπαθεῖ μέ τά…
Ἄρθρα γιά τήν Καβαφική ποίηση. ἐκ. Φέξης 1974, 1975 Οἱ ὑπότιτλοι τῶν ἄρθρων πού περιέχονται εἶναι: Ὁ Ἀντίνοος τοῦ Καβάφη, Ὁ ἐγκεφαλικός ἔρωτας μέσα ἀπό πέντε ποιήματα τοῦ Καβάφη, Ἡ ἀγαπημένη πόλη τοῦ Καβάφη, τά lacrimae rerum στό καβαφικό αἴσθημα, τό ἐρωτικό πάθος καί ὁ καβαφικός νέος, ἡ τραγική αἴσθηση τῆς μοναδικότητας στἀ καβαφικά πρόσωπα,…
Τά διηγήματα “Παραστάσεις κρατῆρος” Ἀθήνα 1073, “Ὁ μαῦρος Ἑρμῆς” Ἀθήνα 1977 καί ὁ “Σχιζοφρενικός θεός ” 1983 ἐπανεκδόθηκαν ἀπό τήν Ἑστία σέ ἕναν τόμο μέ τόν γενικό τίτλο “Ὁ μαῦρος Ἑρμῆς” Ἑστία 2005 Γιατί ἐξακολουθοῦμε νά ἐκδίδουμε διηγήματα; Ἴσως ἐπειδή ἀποτυπώνουν τήν οὐσία τῆς λογοτεχνίας, τόν σκληρό της πυρήνα, ἀποκαλύπτοντας ἔτσι τόν ἀληθινό συγγραφέα. Μέ…
Στο Πατάρι Παρακολουθώ με προσοχή τα βήματα της Ελένης Λαδιά, επειδή πρόκειται για συγγραφέα που πάντοτε έχει να πει κάτι συγκεκριμένο. Η Λαδιά είναι τίμια με τον αναγνώστη: αφηγείται, δεν ακκίζεται. Η Ελένη Λαδιά έχει ιδιαίτερη αγάπη στην αρχαιότητα. Την διαβάζει με τρυφερότητα και στοργή. Με κάθε της βιβλίο σχεδόν, μας ανοίγει την παλάμη και…
Εκδόσεις GEMA, Αθήνα 2010 Η θέση του παιδιού στην ελληνική αρχαιότητα είναι ένα μεγάλο και σύνθετο ζήτημα. Αρχίζει με ερωτήματα επί των προϋποθέσεων, όπως λ.χ. Τί είναι παιδί; Η λέξη παιδί είναι προσδιοριστικό χρόνου (ηλικίας) ή συμπεριφοράς; Κάθε χρονική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου ταυτίζεται με ένα καθορισμένο τρόπο συμπεριφοράς; Το να είσαι παιδί καθορίζεται…
Ἑλένη Λαδιᾶ Ἡ Φανώ ΠΟ ΠΟΛΥ μικρὴ ἡ Φανὼ ἀγαποῦσε τὴν μουσικὴ καὶ πολλὲς φορὲς ξεχνιόταν κάτω ἀπὸ τὸ δένδρο τῆς αὐλῆς, ἀκούγοντας ἤχους στὴν φαντασία της, ποὺ καμιὰ φορὰ γίνονταν τραγούδι μὲ λέξεις δικές της. Στὰ ἕνδεκά της ἡ ἐπιθυμία της νὰ πάρει μαθήματα πιάνου πραγματοποιήθηκε. Ἡ δασκάλα τῆς μουσικῆς ἔμενε μακριά, κάπου στὸ…
Ἀπό τά πλατάνια πέφτανε κάθε λίγο σκουριασμένα φύλλα μέ χρυσωμένες ἄκρες, ἄλλα ὁλοκίτρινα, ἄλλα θαμπωμένα ὅπως χνωτισμένα γυαλιά ἤ ξεφτισμένα κομμάτια ἀπό παλιούς κασσιτερωμένους καθρέφτες. Σ’ἕνα ἀπό τά τσίγκινα τραπεζάκια καθόταν ἡ Ἑλένη , χωμένη στό παλτό της -εἰκόνα τοῦ φθινοπώρου, πολύ μόνη. Ἔτσι μπορεῖ νά νόμιζε κάποιος πού δέν θά τήν γνώριζε…
Ενα πρωί, μετά από ύπνο χωρίς ενύπνια (δόξα τω Θεώ τους τελευταίους μήνες ο ύπνος είναι βαρύς, ληθαργικός και επιλήσμων), αποφάσισα να πετάξω όλα τα όνειρα που ανεκπλήρωτα κυρίευσαν το χώρο του σπιτιού μου. Βεβαίως, η ιδέα κρυφόκαιγε μέσα μου καιρό, έπρεπε κάποτε να καθαρίσω, ο οικίσκος μου ήταν μικρός, μόλις πενήντα τετραγωνικά,…