Ποιητές καί ἀρχαία Ἑλλάδα ( Σικελιανός-Σεφέρης- Παπαδίτσας) ἐκδόσεις τῶν φίλων 1984
Τό θέμα τῆς ἐκλογῆς τῶν τριῶν αὐτῶν ποιητῶν, πού μέ ἀπασχόλησαν, ἦταν πρωτίστως ὑποκειμενικό. Ἡ ἀντικειμενική ὅμως πλευρά τῆς ἐκλογῆς εἶναι τό γεγονός πώς αὐτοί οἱ τρεῖς ποιητές ἐκφράζουν μιά ἰδιαίτερη ἀλλά καί συνεκτική ἀντίληψη γιά τό ἀρχαιοελληνικό πνεῦμα. Γνωρίζω τόν μόχθο πού κατέβαλαν οἱ προηγούμενοι μελετητές μέ τίς γενικές ἤ ἐξειδικευμένες ἐργασίες τους: τεράστια ἡ προσφορά τῶν μελετῶν γιά τό ἔργο τοῦ Σικελιανοῦ, ὀγκώδης ἡ βιβλιογραφία γιά τόν Σεφέρη. Γι’αὐτό τά βιβλιογραφικά στοιχεῖα πού παραθέτω, ἔχουν μονάχα στενή συνάφεια μέ τά θέματα, πού μέ ἀπασχόλησαν. Ὁ χῶρος πού διαθέτω γιά τόν Σεφέρη εἶναι σαφῶς μικρότερος τῶν ἄλλων. Ὁ Σεφέρης ὅμως, ἀγαπημένο θέμα πολλῶν μελετητῶν, δἐν ἀφήνει ἄλλη εὐκαιρία γιά μιά πιό πρωτότυπη, κριτική ματιά.
Μέ περισσότερο κέφι δούλεψα πάνω στήν ποίηση τοῦ Παπαδίτσα. Σύγχρονος καί δυσκολοδιάβατος ὁ ποιητής, διαθέτει πολύ παρθένο ἔδαφος. Ἔτσι πολλές φορές εἶχα τήν αἴσθηση πώς πάνω σέ μιά παρατήρησή μου γιά τήν ποίηση τοῦ Παπαδίτσα, κάρφωνα συνάμα καί τήν σημαία τῆς ἐπικράτειάς μου.
Τά θέματα πού διάλεξα εἶναι εἰδικά καί ἐλπίζω νά φωτίζουν κάποιες πλευρές αὐτῶν τῶν ποιητῶν. Ἔτσι ἀπό ἄποχη ἀρχιτεκτονικῆς, τό βιβλίο δέν παρουσιάζει μιά ἑνότητα: ὁ κεντρικός του ὅμως πυρήνας ἐνυπάρχει πάντα στά “ἐξηρμένα” καί “φαινομενικά ” ἀσύνδετα τμήματά του.
Τά δοκίμια γιά τόν Σικελιανό εἶναι:
Ὁ Ἄγγελος Σικελιανός καί ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα, ὁ Ἀλαφροϊσκιωτος, Τύμβος, Διθύραμβος, Παντάρκης, Πρόλογος στή Ζωή, Ὁ Σικελιανός καί ἡ ἀρχαιοελληνική τέχνη.
Τά δοκίμια γιά τόν Σεφέρη εἶναι: ὁ Γιῶργος Σεφέρης καί ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα, Ὁ μνησιπήμων πόνος μέσα ἀπό τά ἀρχαῖα ἀγάλματα, Οἱ μυκηναϊκές ρίζες στήν Σεφερική ποίηση.
Τά δοκίμια γιά τόν Παπαδίτσα εἶναι: Ὁ Δημήτριος Παπαδίτσας καί ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα, Ὅπως ὁ ‘Ενδυμίων, ‘Αχερουσία ἤ ἕνας μονόλογος τοῦ Μένιππου, Λόγος στούς Δελφούς, Ὁ Ἡσιόδειος ἀπόηχος.
Τό βιβλίο περιέχει βιβλιογραφία.