Ὁ ἀγαπημένος τοῦ ὄντος ( δοκίμια γιά τήν ποίηση τοῦ Δ.Π.Παπαδίτσα) Imago 1984, Λογεῖον 2011
Οἱ ποιητικές εἰκόνες τοῦ Παπαδίτσα περικλείουν τό σύμπαν, γιατί, ὡς θά ἔλεγε ὁ Ἡράκλειτος οὔτε λέγουν, οὔτε κρύπτουν, ἀλλά σημαίνουν.
“Στό κάθε βῆμα μιά ἔκρηξη ἐλαιώνα ἔσπαγε
Ἄν κινήσουμε μέ τήν δύναμη τῆς φαντασίας μας αὐτές τἰς ποιητικές, πού ἡ κάθε μία σημαίνει κι ἕνα πολυδιάστατο ἐρώτημα, μᾶς ἀποκαλύπτεται ἕνα ἔγχρωμο, ὀργιαστικό σύμπαν, μιά πηγή κρυφή πού ὑποδηλώνεται ἀπό τόν ἦχο της, ἕνα βουνό, ὅπου μέσα του ἐνυπάρχουν ἡ ”κίνηση” καί ὁ “πετρωμένος αἰώνας,” καί πάνω ἀπό ὅλα ἡ θαυμάσια ταύτιση τοῦ ἀνθρώπου μέ τά νησιά, τίς πέτρες, τόν ἀέρα καί τά δέντρα.
Ἡ ποίησή του εἶναι συμπαντική, ἀκριβῶς γιατί τό ὑποκείμενο σπάει τά ὅρια τοῦ αὐτισμοῦ του καί διαχέεται σἐ ὅλο τόν ἐνόργανο καί ἀνόργανο κόσμο, σέ ὅλα τά ἀστρικά καί τά γήινα.